Ośrodek Polskiej Wspólnoty Katolickiej w Wolverhampton (Wlk. Brytania)

Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej

Polska Wspólnota Katolicka w Wolverhampton (Wlk. Brytania) obchodziła w tym roku 60-lecie swego istnienia.
W 1948 r. powstała tam polska parafia z regularną posługą duszpasterską dla dość licznej polskiej emigracji wojennej, chociaż bez własnego kościoła. Korzystano z gościny w angielskiej parafii św. Piotra i Pawła, a od 1955 r. w kościele św Patryka, gdzie można było używać obszerne pomieszczenia po ich uprzednim odremontowaniu.
„Aczkolwiek życie religijne i kulturalne w okresie korzystania z kościoła św. Patryka ciągle się rozwijało i stosunek tamtejszej parafii, szczególnie jej proboszcza ks. Rooney, był do Polaków jak najbardziej życzliwy, jednak byliśmy tam tylko gośćmi i pod wieloma względami uzależnieni od decyzji gospodarzy. Nasza msza była w ostatniej kolejności po mszach angielskich, a dzierżawiona sala, przy stale wzrastającej liczbie parafian, stawała się za ciasna. Plebanii nie było. Ksiądz proboszcz, istotny przywódca i organizator kultu religijnego parafii, z konieczności mieszkał od niej daleko, co na pewno utrudniało jego pracę.”

W 1956 r. prezesem parafii został pan Roman Chudzik i z jego inicjatywy powstał Klub Katolicki. Zaczęto systematycznie zbierać fundusze na budowę własnego lokum. W 1965 r. na wniosek ówczesnego proboszcza, ks. B. Dzudzewicza zawiązał się Komitet Budowy. Jego przewodniczącym został dr Ferdynand Solich, a zastępcą inż. Antoni Rudzki. Zakupiono posesję przy Lomas Street, blisko centrum miasta. Jednak plany przebudowy tej dzielnicy unicestwiły transakcję i posesja musiała zostać sprzedana. Dopiero cztery lata później nabyto od gminy anglikańskiej w innym miejscu, przy Stafford Street budynek z dużym placem, a potem dodatkowo przylegający dom na plebanię. Rozbudowę budynku na kościół i ośrodek parafialny zaprojektował architekt, p. Kuźmiński. Budowa trwała od września 1970 r. do czerwca 1971 r., a 22 sierpnia 1971 r. bp Władysław Rubin dokonał poświęcenia kościoła i otwarcia Ośrodka.

„Wielkim walorem naszego ośrodka jest kościół pw. Trójcy Przenajświętszej oraz sala. Ośrodek jest pw. św. Maksymiliana Marii Kolbe. Trzeba pamiętać, że przez Ośrodek rozumiemy: kościół, w którym przeżywamy życie religijne w duchu i tradycji polskiej całej naszej wspólnoty w Wolverhampton, oraz sala, gdzie odbywa się życie towarzyskie i kulturalno-oświatowe. (...) Sala jest miejscem spotkań parafian, szczególnie po niedzielnych mszach św. Wtedy też intensywniejsza jest tu działalność różnych lokalnych organizacji. (...) Jest kolporter polskich czasopism pełniący tę funkcję przez cały czas istnienia Ośrodka. Mamy wyposażoną bibliotekę. Jest chór.”

Jest scena z nagłośnieniem, gdzie odbywają się przedstawienia teatralne, występy dzieci i młodzieży, zabawy, przyjęcia, akademie. Z pomieszczeń korzysta również polska szkoła. Gospodarką lokalu zajmuje się Polski Klub Katolicki, którego wypracowane pieniądze stanowią główne źródło dochodu parafii.

„Posiadanie własnego Ośrodka dopomaga w zachowaniu tradycji i kontynuowaniu zwyczajów polskich, w obchodzeniu polskich świąt religijnych i narodowych, dopomaga w zachowaniu naszej polskości.

Ośrodek bardziej jednoczy wspólnotę polską. Wszystkie organizacje mają możność działania w Ośrodku, bo jest on dostępny dla każdego. Wielu Polaków, zgubionych w przeszłości, teraz, dzięki istnieniu Ośrodka, wraca do polskości z radością.

Dzięki Ośrodkowi, na przestrzeni dziesiątków lat parafia mogła lepiej spełniać swoje funkcje i skuteczniej nieść pomoc parafianom w potrzebie.”

A.Z. (na podstawie materiałów od pani Jadwigi Rudzkiej)